W praktyce często spotykamy się z pojęciem ceny za punkt elektryczny. Czym jest punkt elektryczny, czy warto go definiować w umowie, jak rozliczać prace dodatkowe, zaniechane i zamienne, jak porównywać oferty. Wady i zalety, alternatywne metody.
Punt elektryczny – kwestie problematyczne.
Nie ma jednej spójnej definicji punktu elektrycznego – ani prawnego, ani technicznego. Z tego może wynikać wiele nieporozumień i sporów. Jeśli ustalimy cenę za punkt, to dla Inwestora opłacalna będzie metoda liczenia dająca mniejszą ilość punktów, a dla Wykonawcy większą. Ponieważ przekłada się to na wysokość wynagrodzenia niesie ze sobą ryzyko nieporozumień i sporów, także sądownych. Dlatego istotne jest zdefiniowanie w umowie możliwie precyzyjnie co jest punktem elektrycznym, a co nim nie jest.
Jak policzyć ilość punktów elektrycznych.
Tu wracamy do definicji punktu. Często widuję zapytania ofertowe typu: “mieszkanie w bloku, 30 punktów, ile będzie kosztowała instalacja?”. Odpowiedź nie jest prosta, ponieważ nie wiemy w jaki sposób pytający policzył te punkty. Na samą cenę punktu też wpływa wiele czynników – ale o tym za chwilę.
Punkty najlepiej liczyć na podstawie projektu instalacji lub bezpośrednio w obiekcje – domu czy mieszkaniu. Warto je sobie pogrupować w kategorie i pomieszczenia. Np. kuchnia: 5 gniazd 1F, 1 gniazdo 3F, 3 punkty świetlne, 1 łącznik podwójny, 2 łączniki schodowe. Ile to będzie punktów elektrycznych? Tu potrzebna jest definicja.
Co to jest ten punkt elektryczny?
Jak już wyżej pisałem – warto go precyzyjnie zdefiniować i zawrzeć w wycenie, ofercie, umowie.
Przykładowa definicja:
1 punkt to każde: gniazdo elektryczne 1F, wypust (wypuszczony przewód) oświetlenia dla 1 oprawy, łącznik oświetleniowy pojedynczy, wypust telefonu, internetu, rolet, pieca.
2 punty elektryczne: gniazdo lub wypust 3F, łącznik krzyżowy, łącznik schodowy
3 punkty elektryczne: łącznik oświetleniowy krzyżowy podwójny, schodowy podwójny.
Jako punkt można też liczyć każdy kolejny rozpoczęty odcinek przewodu – np. każde kolejne rozpoczęte 7m przewodu to jeden punkt dla 1F i 2 punkty dla 3F.
Inna definicja punktu:
1 punkt to każdy: włącznik i wypust na oprawę (komplet), łącznik podwójny, krzyżowy, schodowy, wypust 3F, zestaw gniazd, roleta z łącznikiem (komplet).
Jak widać te różne definicje spowodują rozbieżności wynikające ze sposobu liczenia punktów. Wracając do przykładu kuchni – wg pierwszej metody – 13 punktów (lub więcej), a wg drugiej nawet 9, 11, a jeśli gniazda będą w zestawie to jeszcze mniej punktów. Jest ustalona cena za punkt, ale ile się należy?
Jak widać w metodzie drugiej nie sprecyzowałem (z premedytacją) czy łącznik schodowy jest w komplecie z oprawą, czy nie.
W obu metodach nie ma też ujętych żadnych prac związanych z rozdzielnicą. Czy jest wliczona w cenę czy nie? Przecież jest niezbędna do działania instalacji.
W przykładowym zapytaniu o cenę nie ma tej informacji, ale jest pytanie o instalacje – z punktu widzenia Inwestora powinna więc być wykonana, ale przecież nie jest punktem wg żadnej z podanych definicji, więc nie jest ujęta w wycenie i należy za nią dopłacić.
Jeszcze bardziej komplikuje się sytuacja z nowoczesnymi instalacjami BMS (tzw. inteligentne domy), instalacjami w gwiazdę, itp.
Na tym nie koniec. Cena od punktu może być z materiałem lub bez… Na jaką wiec kwotę powinien się przygotować inwestor?
Porównywalność ofert – czyli jak wybrać lepszą ofertę.
Różne sposoby określania co jest punktem a co nie mogą prowadzić do nieporozumień nie tylko na etapie wykonania i rozliczenia prac, ale także już na etapie wyboru wykonawcy.
Porównywanie ofert tylko po cenie “za punkt” może być mylące, nie znamy także dokładnego zakresu prac i wartości całej instalacji (lub etapu).
Zależnie od sposobu określenia punktu wyższa cena za punkt może okazać się tańsza przy rozliczaniu całości – ponieważ np. ten wykonawca ujął koszt materiałów, policzył jako punkt komplet i wliczył cenę rozdzielnicy i pomiary instalacji. A wykonawca z najniższą ceną za punkt nie policzył materiałów (nawet jeśli jest taka informacja w ofercie to jak Inwestor ma policzyć koszt materiałów po jego stronie), nie policzył wykonania rozdzielnicy i pomiarów.
Roboty zamienne, dodatkowe, zaniechane.
Często w trakcie prac lub w czasie pomiędzy wyceną a rozpoczęciem robót pojawiają się zmiany w projekcie (czy to elektrycznym przygotowanym przez projektanta, czy odręcznymi rysunkami Inwestora na papierze czy ścianach). Jak wtedy policzyć np. dodanie gniazda? Inaczej będą wyglądały koszty Wykonawcy jeśli będzie to osobny obwód w dużej odległości od rozdzielnicy, a inaczej jeśli wspólny obwód z gniazdem w pobliżu. W obu przypadkach należałby policzyć “za punkt” ze stratą dla Wykonawcy lub Inwestora.
Alternatywy dla punktu elektrycznego.
Jak widać metoda liczenia “od punktu” ma wiele wad. Była stosowana powszechnie w przeszłości, gdzie instalacje elektryczne były bardziej standardowe, powtarzalne, prostsze – co eliminowało większość wad tego sposobu wyceny.
Jaka jest więc najlepsza metoda wyceny instalacji elektrycznej?
1. Wycena całości instalacji, zgodnie z projektem wraz z przedstawieniem cen jednostkowych prac (np. w formie kosztorysu). W takim przypadku łatwo porównać oferty i wybrać najlepszą wg własnych kryteriów – np. cena, termin wykonania, gwarancja. Dzięki cenom jednostkowym łatwo wyliczyć wartość robót dodatkowych, zaniechanych, zamiennych i rozliczyć inwestycję (obliczyć wartość instalacji lub sprawdzić wyliczenia Wykonawcy). Wymaga jednak projektu i/lub sprecyzowanych wytycznych wykonawczych.
2. Wycena na podstawie przedmiaru lub szacunkowego zakresu prac. W tym przypadku oferenci wyceniają taki sam zakres prac podając ceny jednostkowe. Rozliczenie może być w oparciu o rzeczywiście wykonane ilości poszczególnych prac. W tym przypadku istotne jest zawarcie w zapytaniu ofertowym (przedmiarze) wszystkich (lub prawie wszystkich) rodzajów prac. Ilości nie są tak istotne – rozliczenie na podstawie wykonanych ilości, ale warto podawać bliskie rzeczywistym, aby zapobiec manipulacjom przy cenach jednostkowych.
3. Wycena ryczałtowa – Wykonawca wycenia całość na własne ryzyko i składa ofertę. Tu ważne jest precyzyjne określenie zakresu robót – w tym np. wszystkie pozostałe prace niezbędne do prawidłowego odebrania i użytkowania instalacji zgodnie z obowiązującymi przepisami. Podobnie jak w punkcie 1 warto zawrzeć w ofercie ceny jednostkowe – na przypadek robót dodatkowych (nieujętych w ofercie).
Nie tylko wady – są też zalety liczenia “od punktu”.
Wycena taka przydaje się do szybkiego oszacowania wartości instalacji, a wynik jest szacunkową wartością. Jeśli Wykonawca wylicza zarówno ilość punktów jak i stosuje własną cenę za punkt – może szybko podać Inwestorowi rząd kwoty za całość instalacji. Można też stosunkowo szybko porównywać warianty wykonania i dostosować np. funkcjonalność instalacji do możliwości finansowych Inwestora.
Budujesz lub remontujesz dom, mieszkanie ? Chciałbyś mieć nowoczesną, funkcjonalną, nowoczesną, bezpieczną instalację elektryczną?
Słuchamy naszych Klientów, doradzamy, a następnie wykonujemy nową lub przerabiamy istniejącą instalację – dopasowaną do Twoich wymagań.
Współpracujemy z architektami na etapie projektowania.
Zapraszamy do kontaktu: tel: +48534077901, info@smarthomekr.pl
